Wednesday 27 August 2008

Υπογράψτε για τον Ηριδανό



http://www.PetitionOnline.com/melnch08/petition.html

Υπογράψτε


Για να μείνει ανοιχτός και να είναι επισκέψιμος ο ποταμός Ηριδανός ως κομμάτι της Αθήνας στην πλατεία Μοναστηρακίου και να μη γίνει έκθεμα.

Για να αποτελέσει ζωντανό τμήμα του δημόσιου χώρου της πλατείας.

Για να αναδειχτεί το κρυμμένο νερό του Ηριδανού.

Για να αποτελέσει ο Ηριδανός ένα διαρκές γίγνεσθαι.
Για να αποκτήσει ο ποταμός ενεργό ρόλο στην υπόθεση της αειφορίας της πόλης.

Για το δικαίωμα που έχουν οι κάτοικοι και οι επισκέπτες της Αθήνας να ζήσουν το ποτάμι.

Για να ξαναβρεθεί η σχέση της Αθήνας με το τοπίο της.

Για να επανεξεταστεί η πρόταση στο ΚΑΣ



Θέλουμε την πόλη ζωντανή και όχι μουσείο.




http://www.PetitionOnline.com/melnch08/petition.html



Please sign

in order to preserve Eridanos the ancient stream of Athens, open and accessible to citizens and not turn it into a glass-covered exhibit.

In order to keep the river alive as part of the historic Monasteraki square in the heart of Athens.

To make the hidden water a highlight of our city.

To preserve the dynamic relation in time and space between the river and the urban environment

For the right of Athenians and visitors to experience the water
To rehabilitate as much as we can the relationship between the metropolis and its natural landscape.

To have the decision of the Central Archaeological Council (to "protect" Eridanos with a glass cover) reviewed


We want a living city, not a museum.


eridanos-river.blogspot.com

Βάζουμε και τον Ηριδανό σε γυάλα

(MONIMEΣ ΣTHΛEΣ- Καθημερινή, Hμερομηνία δημοσίευσης: 10-08-08)

Tου Νικου Βατοπουλου

Μας λένε οι αρχαιολόγοι στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο: επειδή ως λαός μας αρέσει να πετάμε τα σκουπίδια στον δρόμο, θα σκεπάσουμε με γυαλί τον Ηριδανό στο Μοναστηράκι, ούτως ώστε να διατηρείται τουλάχιστον χωρίς αποτσίγαρα και πλαστικά μπουκάλια. Θα μπορούσε κανείς να πάρει ιδέες από τις αντιλήψεις των απηυδησμένων αρχαιολόγων και να προτείνει να καλυφθούν όλοι οι αρχαιολογικοί χώροι με γυάλινα δάπεδα, που σφουγγαρίζονται και εύκολα. Το θέμα είναι ότι η Αθήνα πετάει άλλη μια ευκαιρία να κάνει μια τομή στην εικόνα της. Στα έγκατα του Μοναστηρακίου, καθώς η πλατεία αλλάζει τώρα όψη, βρέθηκε ζωντανός ο Ηριδανός ποταμός. Ηταν έκπληξη που βρέθηκε το κρυμμένο νερό, αλλά είναι μεγαλύτερη η απογοήτευση από την είδηση ότι για μια ακόμη φορά η Αθήνα θα αγνοήσει τον υδάτινο χάρτη της.

Η πρακτικότητα των αρχαιολόγων, που αγνοούν τη γνώμη των αρχιτεκτόνων - μελετητών της νέας πλατείας Μοναστηρακίου, στερείται κάθε τόλμης ή φαντασίας. Στην περίπτωση του Ηριδανού, η πιθανή αποκάλυψή του και η δυνατότητα φυσικής επαφής με την αρχαία κοίτη του, θα έδινε στην Αθήνα λίγο από το «παραμύθι» που έχει τόσο ανάγκη. Ταυτόχρονα θα την έκανε «πρωτοσέλιδο» στον διεθνή Τύπο για κάτι επιτέλους θετικό που θα βοηθούσε σημαντικά την τόσο υποτιμητική –και όχι χωρίς λόγο– εικόνα της.

Πέραν όμως αυτού, μαζί με τον σκεπασμένο με γυαλί Ηριδανό χάνεται η ευκαιρία ανασύστασης του αθηναϊκού τοπίου. Τον Ιλισό τον θάψαμε γύρω στο 1960 και τα γεφύρια του στην Καλλιρρόης, την Αρδηττού και τη Μιχαλακοπούλου τα κάναμε άσφαλτο. Τον Κηφισό τον μπαζώσαμε. Και τώρα, τον Ηριδανό, τον τόσο ποιητικό, έστω και με λίγο ή περισσότερο νερό, τον κάνουμε «έκθεμα». Δεν του επιτρέπουμε να γίνει κομμάτι της Αθήνας, και σαν να μην εμπιστευόμαστε τους σύγχρονους κατοίκους αυτής της πόλης, τον κρύβουμε για να τον προστατεύσουμε. Από τι άραγε;

Και εν τέλει η Αθήνα σε ποιους ανήκει; Για ένα τόσο σοβαρό θέμα, οφείλει το ΥΠΠΟ να δώσει στη δημοσιότητα ένα εμπεριστατωμένο σκεπτικό που να απαντάει ορθολογικά και επιστημονικά σε εύλογα ερωτήματα.

Αν σε οποιαδήποτε πολιτισμένη πόλη του κόσμου, ερχόταν στην επιφάνεια τμήμα ενός αρχαίου ποταμού, το ζήτημα θα απασχολούσε δημιουργικά την κοινωνία και θα προκαλούσε τη συνεργασία περιβαλλοντολόγων, ιστορικών, αρχαιολόγων και αρχιτεκτόνων. Θα άνοιγε θέματα για συζήτηση, όπως πώς μπορεί η Αθήνα να δημιουργήσει νησίδες φυσικού περιβάλλοντος, πώς και σε τι ποσοστό μπορεί να ανακτήσει τμήματα του τοπίου της όπως το απέδωσαν οι περιηγητές του 18ου αιώνα, πώς η ανάδυση του Ηριδανού θα μπορούσε να γίνει η αρχή για μια μεγάλη συζήτηση στην οποία κεντρική θέση θα είχε όχι μόνο η Ιστορία αλλά η σχέση Φύσεως - Αστεως, στην οποία θέση θα έχουν όχι μόνον οι άνθρωποι και οι Ιδέες, αλλά και τα πτηνά και τα ζώα και τα φυτά. Ισως, όμως, και αυτή η τόσο ακατανόητη σπουδή και ατολμία των αρχαιολόγων να προκαλέσει κάποιες σπίθες. Υπάρχει χρόνος.

Δημόσια Επιστολή

Η απόφαση του Κ.Α.Σ.η οποία μας έγινε γνωστή από τις εφημερίδες, 1 Αυγούστου 2008, μας βρίσκει αντίθετους –ες:
Θεωρούμε τον ποταμό Ηριδανό στη θέση στην οποία βρέθηκε στην πλατεία Μοναστηρακίου, στην καρδιά της πόλης, πολύ σημαντικό εύρημα το οποίο πρέπει άμεσα να αναδειχτεί για τους κατοίκους αλλά και για τους επισκέπτες της Αθήνας.
Το ότι το ποτάμι ήταν ζωντανό μετά τόσα χρόνια αλλά κρυμμένο κάτω από το έδαφος απετέλεσε για μας έκπληξη αλλά μας έδωσε και μεγάλη χαρά καθώς φανταστήκαμε ότι θα μπορούσαν στην πλατεία οι κάτοικοι και οι επισκέπτες να έρχονται σε επαφή μαζί του, το οποίο σημαίνει επαφή με την ιστορία και τον πολιτισμό τους και με το κρυμμένο φυσικό της τοπίο. Πιστεύουμε ότι κάτω από ένα γυαλί αυτό θα είναι αδύνατο. Θεωρούμε τον ποταμό Ηριδανό σημαντικό μέρος της πλατείας, του δημόσιου χώρου της οποίας ζωντανό τμήμα ζητάμε να αποτελέσει. Αυτό που εξ αρχής ζητήσαμε ήταν ολοκληρωμένη μελέτη για την ανάδειξη του ποταμού Ηριδανού σε συνεργασία με τους αρχαιολόγους και περιβαλλοντολόγους, κάτι που ποτέ δεν έγινε. Ζητάμε να ακυρωθεί η απόφαση του Κ.Α.Σ., στο οποίο έτσι κι αλλιώς ως άμεσα ενδιαφερόμενοι δεν προσκληθήκαμε. Σχετικά με τα σχόλια ότι οι πολίτες βρωμίζουν τους αρχαιολογικούς χώρους είναι ζήτημα παιδείας, ένταξης αυτών των χώρων στο δημόσιο χώρο της πόλης μέσα από αρχιτεκτονικές μελέτες κ.λπ.

Η απόφαση αυτή εκφράζει μία γενικότερη αντίληψη υποβάθμισης του δημόσιου χώρου και της σημασίας του καθώς και του πολιτισμού μας και της σύνδεσης του με το παρόν και το μέλλον της Αθήνας. Ζητάμε τους αρχαιολογικούς χώρους ζωντανούς μέσα στη πόλη.


Νίκος Καζέρος
Χριστίνα Παρακεντέ
Ελένη Τζιρτζιλάκη




-------------------------------------
english translation- english translation- english translation-

Eridanos, the ancient stream of Athens is part of public space
not a battleground for skirmishes among archaeologists.


Following an open architectural contest for the historical Monasteraki
Square (central Athens) and in the course of the long-delayed works for the
realisation of the winning proposal, we had a surprise: Eridanos, the
ancient stream was found to be flowing right under our feet in its
subterranean bed, with stone walls and vestiges of earlier fortifications.

As of August 1, 2008, we were informed -through the newspapers- that
according to a decision by the central archaeological council, Eridanos will
have to be protected from trash and other damaging factors with a glass
cover.

We, as responsible architects members of the study team for the works in
Monasteraki Square, regret and oppose this decision for the following
reasons:

We believe that Eridanos in its actual location where it was found, in the
heart of Athens, is of high value and ought to be brought to the attention
of both locals and visitors to the city.

The fact that the river was still alive after so many years but hidden
underground came as a surprise; nevertheless, we were filled with joy as we
imagined that local people and passers-by could once more have direct
contact with its water.

We feel that everybody has the right to see and hear the stream of Eridanos;
such contact is another way of experiencing history and civilisation, along
with the hidden natural landscape of the city.

We think that a glass cover will prevent contact.

We see Eridanos as an integral and organic part of the Square and of public
space; we demand that it should be treated as such.

From the very beginning, we asked for a complete study to focus on river

Eridanos, in cooperation with archaeologists and environmental scientists,
but, to no avail.

We hereby call for the decision of the central archaeological council to be
annulled; clearly, as a concerned party, we were never invited or consulted
in any way.

As concerns the argument about citizens causing damage to open
archaeological sites by disposing of their trash... this is clearly a matter
of education, of proper integration of sites to the city's public space on
the basis of architectural studies e.t.c.

This decision is characteristic of a way of thinking that undermines public
space and its significance, disregarding civilisation and its connection
with the present and the future of Athens. We want "living" archaeological
sites in the city.

From the study team of architects

for Monasteraki Square,

Nikos Kazeros

Christina Parakente

Eleni Tzirtzilaki

-------------------------------------

The works for the realisation of the winning proposal for the Monasteraki Square were initially scheduled to finish in 2004.